Theo Onnes (1957) is beeldend kunstenaar. Bekend geworden door zijn tekenende schilderijen van koeien en geiten en bij wie het Groninger landschap een voortdurende inspiratiebron is.
Van 1994 tot 1999 studeert hij aan de Academie voor Beeldende Kunsten Minerva te Groningen.
Theo werkt figuratief. Landschappen, dieren en de mens zijn geliefde onderwerpen. Hij raakt geïnspireerd door het op het eerste oog zo gewone dagelijkse leven om hem heen. Licht in een sloot, omgeploegd land, zon op de rug van een geit, de vertedering van een pasgeboren kalf, zijn opgroeiende dochters. Zijn blik op het leven is veranderd. Als schilder is hij is de alledaagse dingen weer met nieuwe verwondering gaan bekijken. In zijn schilderijen laat hij deze verwondering zien.
Theo wil met zijn schilderijen emotie, ontroering en herkenning opwekken bij de kijker. Hij wil de verf op zo’n manier op een stuk linnen of hout zetten dat het de kijker raakt, dat de kijker zijn kunst voelt. Het streelt hem als de kijker hetzelfde ervaart in zijn werk als zijn beleving bij het maken van het schilderij. Al op jeugdige leeftijd ziet Theo de schilderkunst van dichtbij. Zijn opa, vader en zus zijn ook schilders. De drang te creëren zit in zijn genen. Al voor zijn schildersleven geniet hij van mooie kwaststreken op een doek. Het verrast hem wat verf kan suggereren op een plat vlak.
Koeien en geiten staan centraal in zijn werk. Het zijn prachtige lichtdragers en op vele manieren te schilderen. Vaak haalt hij de dieren uit hun natuurlijke omgeving en plaatst ze in een nieuwe, hun vreemde situatie. Met zijn schetsboek onder zijn arm en zijn laarzen aan gaat Theo vaak het land op en de stallen in. Hij tekent en schetst de dieren en neemt de sfeer van het boerenbedrijf in zich op. In zijn atelier werkt hij de tekeningen uit tot schilderijen.
Het prachtige Groninger platteland met zijn sloten, dijken en uitgestrektheid is voor Theo een onuitputtelijke inspiratiebron. Zijn regelmatige verblijf op Schiermonnikoog is een andere bezieling voor hem. Het wad, de Noordzee en de uitgestrekte stranden maken indruk op hem. Ze zijn terugkerende onderwerpen in zijn werk.
Thuis in zijn atelier is het voor hem een uitdaging deze indrukken op het doek weer te geven. Het verrukt hem met verf de specifieke sferen van het Groninger land en het eiland uit te drukken, de zon te laten schijnen en enorme afstanden te suggereren.