Giovanni Vetere is in 1940 te Strongoli, in het zuiden van Italië geboren. In zijn jeugd was het gebruikelijk dat je meehielp op het land om zo wat extra inkomsten te hebben. Vetere moet dan ook hard werken en is al met al maar 3 jaar naar school geweest. Vetere is het leventje zoals het zich in dit kleine dorpje, verstokt van de rest van de wereld al gauw zat en besluit op 17 jarige leeftijd te vertrekken. Hij komt terecht in Turino waar hij alleen in aanmerking komt voor ongeschoold werk daar hij nauwelijks een opleiding heeft genoten. Hij pakt van alles aan en stuurt de helft van zijn geld naar huis. Als hij 19 is keert hij terug naar zijn geboortedorp, hij moet in militaire dienst maar blijkt niet opgewassen te zijn tegen het zware regime. Om hier onderuit te komen tekent hij een contract om voor 10 jaar in Duitsland te gaan werken. In 1968 ontmoet hij zijn vrouw en 4 jaar later krijgen ze een dochter. Zijn vrouw koopt een doos met waterverf voor hun dochter en Vetere begint met dieren voor haar te schilderen. Aangemoedigd door zijn vrouw gaat hij verder en spendeert meer en meer tijd aan het schilderen. Ondertussen werkt hij in een fabriek.
In 1973 heeft hij zijn eerste expositie in Troisdorf. Hij gaat zelf ook musea bezoeken en leert zichzelf allerlei technieken aan en experimenteert met materialen. In 1975 besluit hij om zelf een galerie te beginnen. Op de eerste verdieping van zijn huis exposeert hij zijn eigen werk en geeft beginnende kunstenaars de kans om zich te presenteren. Een jaar later begint hij ook met het maken van beelden maar op een dag als hij bezig is aan een beeld van hout verminkt hij zijn hand. Hij kan deze zeer lange tijd niet gebruiken om beelden mee te maken. Ter compensatie begint hij schilderijen met behulp van zand te maken en zo ontstaat er reliëf in zijn schilderijen.
In 1985 geeft Vetere zijn baan in de fabriek op omdat hij kan leven van de opbrengsten van zijn kunst. Hij werkt nog steeds met veel plezier aan zijn beelden maar hij durft ze niet meer van hout te maken. Diverse beelden worden aangekocht door galeries.
In 1989 verlaat Vetere Troisdorf om in Eitorf een oude fabriek te betreden. Het complex wordt verbouwd zodat hij er met zijn gezin kan wonen en er genoeg ruimte is om te werken aan zijn kunst. Hij exposeert hier zijn kunst en in de beelden tuin kan men zijn beelden bekijken.
